Dansen & verbranden

Wow. Al bijna twee maanden weg van huis. Wat gaat de tijd toch snel! Soms heb ik het nog niet door of de week is alweer voorbij. Nog maar 8 maanden te gaan! Van de ene kant vind ik dat heel jammer, want ik ga iedereen hier missen, maar als ik eraan denk dat ik mijn familie en vrienden thuis nog 8 maanden lang moet missen.... dat doet wel pijn, maar ik weet dat ik het hier heel goed en leuk heb en vooral in deze maand, mijn favoriete maand, mijn verjaardag en Halloween! 

Ik heb super veel zin om voor de eerste keer als een echte Amerikaanse Halloween te vieren. Hoe ik verkleed ga weet ik nog niet, maar daar heb ik nog even tijd voor. En 18 worden in Amerika is ook wel speciaal. 

En dan nu over wat ik de laatste twee weken heb gedaan!

Als eerste hadden we vrijdag 21 september een peprally tijdens het laatste uur. Iedereen de gymzaal in en toen begin het. Eerst een dance-off tussen de football players en de dramaclub. Dit was echt hilarisch om te zien, twee football players die troy & grabriella van high school musical nadoen? Dat zie je niet in Nederland. Ook heb ik nog een shirt gevangen (wel helaas maat L dus een beetje veelste groot, maar wel een nieuw slaapshirt!) toen lieten ze de homecoming court zien. Dus degene die zijn genomineerd voor homecoming king and queen. Ik had zelf verwacht dat dit iets groter zou zijn maar dat was het niet. Tijdens de football game werd het bekend gemaakt, maar veel mensen gaan daar niet heen want iedereen is druk bezig met het klaarmaken voor homecoming!

Ik had super mooie schoenen gevonden met een best hoge hak, wat het moeilijk maakte om te dansen, maar dat terzijde. Het was echt super leuk! Het was in de school en er waren heel veel mensen. Iedereen was aan het dansen en de sfeer was echt heel gezellig. Het begon om 10 uur en eindigde om 12 uur. Wel heel kort dus wat wel heel jammer was. Daarna zouden we eigenlijk naar Ihob gaan, maar mijn hostmoeder vond dat te ver. Toen naar Denny’s! Voor de eerste keer choclatechippancakes gegeten! Die echt lekker waren en toen naar Olivia’s huis om daar te logeren met de groep meiden waarmee we waren gegaan. 

De dag daarna had ik samen met mijn hostmoeder cinnamonrolls gemaakt. Ze waren heel goed gelukt en iedereen vond ze heel lekker. Die avond was er een talk over de kerk en ik ging mee. De vrouw die de talk hield was Spaans en had dus ook een accent dus het was heel lastig voor mij om bij te houden waar het over ging. (En ik was ook nog heel moe van de avond ervoor).

Dinsdag gingen we naar een voetbalgame. Leuk om te zien sinds ik hiervan de regels wel een beetje ken. En ook nog eens gewonnen! Van alle games waar ik tot nu toe ben geweest heeft mijn team gewonnen! 

Ook heb ik voor de eerste keer schoollunch gehad! Mega stressvol en eng. Er zijn zoveel keuze’s en er waren zo veel mensen dat ik niet wist waar ik heen moest gaan. Ik haalde de noedels en kip die ik Lilly ook altijd zie eten en pakte uit stress melk (wat ik niet lekker vind) en dat was het, ook al mag je ook nog groenten pakken. 

Het was al met al wel heel lekker! De kip iets pittiger dan verwacht maar wel goed eten!

De volgende keer wacht ik even op Lilly en ga ik met haar mee, want zij kent haar weg beter in de cafetaria dan ik.

Donderdag na school konden alle ouders en broers en zussen van band en guard leden komen kijken naar de show van hun. We kregen op de school eten en gingen daarna kijken. Het is echt een super mooie show! De muziek is echt heel mooi maar vooral de color guard die erbij zit maakt het helemaal af. Ik denk dat als ik in Amerika woonde dat ik ook daarbij zou zitten, maar ik kan daar nu niet bij, omdat ze al vanaf vorig jaar oefenen hiervoor. Maar wel heel erg cool!

En dan donderdagavond! Heel de week had ik het er al over en ik keer er zeer erg naar uit! De eerste keer school skippen! 

Nee, dat niet, als ik dacht aan alles wat ik miste dan raakte ik al helemaal in de stress, maar deze keer was het het waard, want we gingen naar Pensecola in Florida! Even een lekker weekendje niks doen aan het strand! 

Jammer genoeg kon Lilly alleen niet mee. Zij had een band competition en die kon ze niet missen.

Donderdagavond vertrokken we en we kwamen vrijdag rond de middag daar aan. Het was 12 uur rijden maar we reden vooral in de nacht. Even een ontbijt stop bij Ihob, waar ik een stapel van 4 vanilla spice pannenkoeken op had! Het was precies zo opgestapeld zoals je in Amerika altijd ziet. Super leuk en lekker! 

Toen we bij het strand waren aangekomen kleden we ons gelijk om. We waren op een afgelegen stukje dus er was bijna niemand! Een wit zandstrand met kei helder water dat ook nog warm. Lekker zonnen, zwemmen en genieten. 

Zaterdag spendeerde we de rest van de dag ook op het strand. Voor avondeten gingen we naar een restaurant dat PegLeg Pete’s heet. Dat is een traditie van hun. Dit restaurant staat vooral bekend om hun vis. 

Deze vis was alleen niet voor mij bestemd, ik keek nog op de kaart if ze normale witvis of zalm hadden, maar dat hadden ze niet dus bestelde ik natuurlijk weer kip. 

Als toetje hadden we de Keylime pie. Super lekker! Het was een limoentaartje die een beetje op kwarktaart leek. De limoen die ze voor deze taart gebruiken komt uit KeyWest, vandaar de naam. 

Zondag ochtend weer terug helaas. Deze keer was de reis overdag dus kon ik mooi naar buiten staren. Het was een hele mooie reis en we zijn door 5 staten heen gereden! Arkansas, Tennessee, Missisippi, Alabama en Florida. Heel gek om te denken dat hun na 12 uur rijden nog steeds in hetzelfde land zijn en wij in Europa gewoon al ergens heel anders kunnen zijn. Maar bij elke staat veranderd de natuur wel en ook de mensen die er leven en dat is ook wat het zo speciaal maakt. 

Maandag hadden we een family night. We verzamelde bij de oom en tante van mijn familie en gingen ze het hebben over het geloof en de mission. Ik ben er nu wel achter gekomen dat iedereen in de kerk erg emotioneel is. Zelfs de mannen. Deze family time was ook heel emotioneel voor iedereen omdat Joe over 2 weken op zijn mission vertrekt en dit dus een van zijn laatste family time’s zal zijn voor de komende twee jaar. Het was wel een beetje ongemakkelijk om ertussen te zitten, omdat ik hem nog niet heel goed ken. Ook begin ik vaak te huilen als ik andere mensen zie huilen dus ik moest me even stevig inhouden. 

Daarna hadden we lekkere koekjes die de tante had gemaakt. Het waren chocolate chip koekjes, maar ze smaakte een beetje naar boterkoek alleen dan minder vet. 

Ook heb ik voor de eerste keer appelcider op! Dit is anders dan appelsap, want dit smaakt naar appelsap met cinnamon erin! Toen we weg gingen stopte we bij Krispy Kreme. Daar krijg je gratis donuts voor elke A die je hebt. En sinds wij met 5en zijn (Laura niet meegeteld want die is nog te jong) hebben we nu lekker veel donuts! Een super actie als je het mij vraagt en ook nog eens een goede motivatie. Zo moeten ze het in Nederland ook maar eens gaan doen. (En dan mogen ze die free samples ook overnemen, want op sommige tijden kun je een gratis donut krijgen of bij andere dingen gratis ijs bijvoorbeeld).

Ik merk wel dat ik toch al wel een beetje veranderd ben. In Nederland lustte ik niks, maar hier moet ik het wel proberen, zo ben ik erachter gekomen dat pizza helemaal niet zo vies is en vandaag had ik zelfs zin in taco’s! Iets wat ik in Nederland nooit zou zeggen. Ook had ik echt zin in worstenbroodjes vandaag. Weer zoals vorige jaren waar ik thuis kwam van school en worstenbroodjes zou maken voor mij en mijn zus of mijn moeder. Alleen hebben ze die hier niet dus toen ik thuis kwam moest ik het maar doen met een appel. Eggyolk is ook echt mega lekker, smaakt eigenlijk gewoon naar gesmolten ijs!

Helaas ben ik nog wel slecht in wiskunde. Algebra is mijn slechtste vak, maar de rest gaat allemaal prima! 

De lessen zijn erg gezellig, maar moeite met opstaan heb ik nog steeds. En ook de zin om naar school te gaan zit er niet altijd in, maar dat heeft iedereen wel geloof ik. 

Vooralsnog mis ik Nederland nog steeds heel veel en ben ik echt heel blij dat ik in dat kleine kikkerlandje woon. 

Danielle gaat straks na dit jaar naar college in een andere staat en zal een lange rit moeten maken om weer naar huis te gaan en als ze later in een andere staat gaat wonen kan ze goed een deel van de familie bijna niet meer zien. 

En dit is waarom ik zo blij ben dat ik in Nederland woon. Ik reis straks 40 minuten op en neer en ven weer gewoon thuis. Ik kan later altijd even snel op bezoek bij mijn zus en kan haar kinderen zien opgroeien. 

Ik weet dat ik soms veel klaag over mijn landje, maar wat heb ik het toch eigenlijk goed daar! 

Vandaag, donderdag, regende het in de ochtend toen ik en Kate met de bus naar school gingen. Gelukkig hadden we een paraplu om ons droog te houden maar dit weer deed me erg aan Nederland denken en hoe ik normaal nu met de fiets naar school zou moeten en helemaal nat zou zijn. Dat is dan weer een voordeel van de bus (als je een paraplu hebt, anders ben je helemaal nat in de tijd dat je op de bus wacht).