Afscheid nemen bestaat niet

29 mei 2019 - Memphis, Tennessee, Verenigde Staten

De week na graduation had ik niet heel veel gedaan. Danielle en Jeff waren op hun trip naar Azië en sommige van mijn vrienden waren ook weg. Natuurlijk heb ik het songfestival gekeken. De finale keek ik samen met Karman en haar broer. Ook zeer leuk dat we hadden gewonnen want toen zeiden ze gelijk dat ze volgend jaar wel naar Nederland zouden gaan als ze dit weer kunnen zien! Ik was nog een keer gaan shoppen, lunchen en zwemmen. En toen was het alweer vrijdag! Dit was mijn laatste dag zonder mijn ouders erbij dus ik nam Kate en Lilly mee om te gaan go karten. Ik was er natuurlijk super slecht in omdat ik kei bang was om door de bochten heen te gaan, en daardoor eindigde ik als laatste, maarja het was wel leuk! Die avond ging ik samen met Justine nog een laatste keer naar zumba. Het begin om 6 uur en eindigde om 7. Papa en mama waren al geland om 5:40 dus ik dacht natuurlijk dat ze op mij zouden zitten te wachten als ik thuis kwam. Niet dus. Ik en Karman waren best bezorgd omdat we mijn ouders natuurlijk niet konden bereiken want zij hebben geen internet hier. Ik besloot om toch maar even te gaan douchen en het maar af te wachten omdat ik verder toch niks kon doen. Toen ik me had aangekleed klopte Karman op de badkamer deur en zei dat ze aangekomen waren! Ik moest nog wel 30 seconden van haar wachten omdat ze mijn reactie wilde filmen, waarop ik zei; ik ga niet weer huilen hoor! Nou, dat moest ik dus wel. Ik rende snel naar boven en zag papa zitten we liepen naar elkaar toe en gaven elkaar een dikke knuffel waarbij we (allebei, jaja, papa ook) een traantje moesten laten. Even mama een knuffel gegeven, want die had ik natuurlijk al 2 weken eerder gezien en toen even wat water pakken om bij te komen. Maar wat zit daar? In de douche dacht ik al hoe grappig het zou zijn als Daniëlle ook mee zou gaan, maar dat kan natuurlijk nooit want ze stuurde me eerst dat ze klaar was met werken en toen naar bed ging. Een leugen dus, want daar zat ze. Achter het keukenkastje verstopt. Toen ik haar zag moest ik natuurlijk helemaal gaan huilen. Die avond hadden we pizza gegeten en hebben we verder niet veel gedaan. De volgende dag gingen we naar bass pro. De outdoor winkel waar ik in het begin van mijn jaar al een keer heen was gegaan. Ik vond het een hele Amerikaanse winkel dus wilde het ook aan mijn familie laten zien. Met opgezette dieren, geweren, messen en nog wat zat onze ochtend vol. Nog even leuk op boten klimmen en doen alsof we er geld voor hadden en daarna terug naar huis. Toen gingen we ons even omkleden om naar TableRock lake te gaan in Branson. De opa en oma hadden daar een huisje vanwege de opa’s werk en wij mochten komen en gebruik maken van alles wat ze daar hadden. Het was een uurtje rijden en Karman liet ons ook nog even de strip van Branson zien. De weg er naar toe was heel mooi met heel veel groen. Eenmaal aangekomen stelde ik Daniëlle en papa even voor aan de opa en oma en de oom en tante die er ook waren. Daarna stapte mama en papa in een kano en ik, Daniëlle en Kate alle drie in een eigen kajak. Ik ging als eerste het snelste, maar ik kwam er snel achter dat je wel echt spieren nodig moet hebben die ik helaas niet heb hiervoor. Dus we draaide alle drie al snel om toen we de waterfiets zagen! Dat moet natuurlijk makkelijker zijn en daar konden we gezellig alle drie op. Hij trapte alsnog best hard en het was ook soms best moeilijk om te sturen. Toch was het ons gelukt en zijn we naar de plek die we wilde gevaren. Ondertussen zagen we ook nog wat schildpadjes zitten op een tak. Toen we weer terug aan de oever gingen was het enorm benauwd en gingen we snel naar het zwembad om even af te koelen. Daar waren Laura en Arie (een nichtje) aan het spelen en vroegen ze of ik mee wilde doen. Ik was een dolfijn en ik had Laura op mijn rug en bracht haar naar de andere kant van het zwembad. Papa lag na 1 duik weer lekker in de zon bruin te worden en mama en Daniëlle waren ook gezellig in het water. Na een tijdje gingen we terug naar het huisje en terug naar huis. Onderweg haalde we taco Bell wat we thuis gingen eten. Het deed me denken aan de tweede dag dat ik in Amerika was. Toen waren we naar een park geweest en hadden we daar taco Bell op. Daarna moest Karman nog wat halen bij Walmart voor mijn goodbye feestje op zondag dus wij gingen mee. Natuurlijk is het veel groter en ik wist mijn weg wel te vinden maar het was leuk om te zien hoe papa, mama en Daniëlle rondliepen. Dit zal zeker niet de laatste keer zijn dat we er een naar binnen gaan maar ik denk dat we dan allemaal gaan verdwalen, want dan ken ik de weg ook niet meer. Na wat dingetjes gehaald te hebben (zoals mint chocolade) gingen we naar Andy’s. Lekker ijs waar ik ook met mama en opa was heen gegaan. Het is frozen custard dus anders als normaal ijs, maar zoooo lekker! Vooral de opties die je hebt met bestellen zijn geweldig. Daniëlle en mama hadden allebei een triple choclate en ik had een snowmonster. Aardbeien met bevroren chocolade en ijs. Papa had alleen het ijs zonder iets erin. Dit is een plek die ik zeker wel ga missen! 

Op zondag was de kerk en dit keer voor de laatste keer. Het is gek hoe snel het is gegaan. Ik weet nog dat ik de eerste week telde hoevaak ik nog moest en dat ik er echt tegenop zat te kijken, maar mijn mening is wel heel anders geworden. Mijn vriendinnen van de kerk en al mijn leaders zijn gewoon familie geworden en die ga ik mega veel missen. In sacrament meeting (dus het normale uur wat wij in de kerk ook hebben) ging Lilly een talk geven. Dit vond ik wel heel leuk, want dit was de laatste keer dat ik dat zou horen. Voor het tweede uur was voor mij young womens. Mama en Daniëlle mochten mee, maar papa was een man dus die had ik met hun opa mee gestuurd. In mijn les werd het heel emotioneel. Alle seniors mochten iets zeggen, want zij gaan nu ook uit young womens en toen ik iets ging zeggen barste ik in tranen uit. Ik had van te voren bedacht wat ik wilde zeggen maar dat kwam er niet allemaal uit. Het was echt een heel fijn afscheid maar ik ga iedereen daar echt ontzettend missen. Maar die avond, van 5 tot 7, gaf ik mijn afscheidsfeestje. Net na de kerk maakte ik al poffertjesmix en boterkoek. Mama maakte de poffertjes en Karman zette de rootbeer en cream soda klaar met ijs zodat we floats konden maken. Tuurlijk bracht de familie ook nog eten mee zoals op een normale zondag avond dus er was genoeg te eten. Heel veel van mijn vrienden kwamen en het was echt heel leuk om iedereen te zien voor de laatste keer. Ik had niet gehuild want het voelde echt alsof ik ze volgende week nog zou zien. Ik vond het ook heel leuk dat mijn familie iedereen kon ontmoeten. Zij hebben natuurlijk foto’s en verhalen gezien en gehoord dus nu konden ze ook echt zien met wie ik al mijn tijd gespendeerd heb. Het was echt mega gezellig en ik hoop dat ik iedereen snel weer kan zien! 

Op maandag zouden Danielle en Jeff weer terug komen. In de ochtend gingen we naar het nature center park. Daar maakte we een wandeling waar we onder andere schildpadden, slangen en kikkers zagen. En ook heel veel eekhoorns. Nadat we thuis kwamen arriveerde Danielle en Jeff ook snel. Sanders, de hond, ging helemaal los, omdat hij Jeff had gemist. Het was heel fijn om ze weer te zien en ze te voorstellen aan papa en Daniëlle (mama hadden ze al 2 weken geleden gezien). Daarna ging Jeff niet stil zitten want hij nam ons mee naar een plekje ongeveer een uurtje van ons huis vandaan en daar gingen we schieten! Dit mocht eerst niet van het programma, maar omdat ik nu niet meer onder de verantwoordelijkheid van de organisatie val konden we het wel doen. Jeff had wat pistolen en rifles en daar mochten we mee gaan schieten. We stonden in een open weide waar het heel mooi was. Jeff gaf ons oorbescherming en legde wat dingen uit en toen konden we gaan beginnen! Lance was ook mee en die ging als eerste met het pistool schieten. Het was luid maar gaf geen terugslag. We begonnen klein maar bouwde het op tot de grootste. We hebben ook een “assault rifle” geschoten en nog een die er heel fancy uit zag. Maar met de grotere rifles met grotere bullets gaf hij wel iets meer terugslag en dat voelde je soms wel. Ook werd de knal steeds harder. Na alles geschoten te hebben gingen we terug. Die avond gingen we uiteten bij Texas Roadhouse. Een van mijn favoriete restaurants waar ik had gegeten. Ik en papa hadden allebei bbq chicken en Daniëlle en mama hadden een steak. Wij reden met onze huur auto, omdat het anders niet allemaal in één auto paste dus als leukigheidje stopte we nog even bij braums voor de laatste keer en kochten we ijs. Natuurlijk mint choclate, want ik wilde dat Daniëlle en papa het zouden proeven. Wat vonden ze ervan? Precies wat ik in het begin van het jaar ook zei; het smaakt naar tandpasta. 

Ook hadden we wat cadeautjes voor mijn familie. We legde ze neer op de tafel en iedereen ging er omheen zitten. Voor alle meiden had ik een matchende armband gekocht waar soul sisters op staat in braille. Ook kregen wij als familie een cadeau. Jeff en Danielle waren in India geweest en hadden een schilderij van de royal artist daar voor ons meegenomen. Het is gemaakt op honderd jaar oud papier en je kunt het schrift er nog op zien. Daarna maakt hij het schilderij erop met een heel dun kwastje. De kleuren die hij gebruikt komen uit stenen. 

Ook kreeg ik een ketting met een familie tree erop. Want ik ben nu ook een deel van de familie. 

De volgende morgen was de moeilijkste. Afscheid nemen. Iets waar ik echt tegenop zat te kijken. Ik had de avond daarvoor al gepakt dus ik hoefde niet veel meer te doen deze ochtend. Karman had haar zelf gemaakte brood gemaakt wat echt mega lekker is en gaf ons ook een brood mee voor de reis. Toen het echt tijd was om afscheid te nemen gaf ik iedereen een lange knuffel. Er vielen veel traantjes en het was echt heel moeilijk. Toch moesten we het doen. Na afscheid te hebben genomen moest ik eerst nog even langs de high school om een foto op te halen van graduation. Ik wilde eigenlijk ook mijn familie rond de school leiden maar omdat summer school vandaag begon mocht dat niet. Nu was de echte start van de vakantie, voor mij tenminste. We reden naar Memphis, Tennessee. Het duurde ongeveer 4,5 tot 5 uur om daar te komen maar we hadden een mooi uitzicht op al het groene. Eenmaal aangekomen bij het hotel moesten we wachten want we konden nog niet inchecken dus besloten we om de stad in te gaan. We namen de shuttle van het hotel naar de sunstudio. Sun studio was een opname plek voor artiesten. Onder andere Jerry Lee Lewis en Elvis Presley hebben hier wat liedjes opgenomen. Binnen zag het er heel cool uit, want er hingen allemaal foto’s en lp’s aan de muur. Daarna besloten we om terug te wandelen naar het centrum. We liepen langs de beale street waar heel veel tentjes zaten die s’avonds heel druk werden en vol zaten met live muziek. Ik, Daniëlle en mama wilde naar binnen bij het rock & soul museum en daar kregen we bij binnenkomst een filmpje te zien en daarna een koptelefoon met een apparaatje waar we vervolgens nummers moesten inklikken om informatie te horen over de dingen die daar waren. In het begin ging het vooral over de zwarte bevolking en hoe hun leefde en hoe muziek bij hun groter werd en langzamerhand ging het over zwarte en witte personen samen in een band tot het overging op de rock met Elvis Presley. Er hingen kledingstukken, echte jukeboxen en zelfs de zelfgeschreven lyrics van suspicious minds door Elvis. Het was heel interresant om doorheen te lopen, maar voor mij duurde de opname’s waar je naar kon luisteren iets te lang. Papa had ondertussen een rondje gelopen en toen wij uit het museum liepen kwamen we bij een Jerry Lee Lewis café. Als je mijn opa kent weet je natuurlijk dat die een hele grote fan is en mijn moeder werd ook heen enthousiast. Helaas was Jerry er zelf niet, maar het was wel leuk om even te zien. Daarna was het al bijna 5 uur. En je weet wat dat betekend; tijd voor de eenden! Eenden? Ja echt, eenden. In het peabody hotel leven 5 eenden. Zij gaan om 11 uur naar beneden van hun suite in het hotel om te zwemmen in het fonteintje. Om 5 uur gaan ze weer naar boven en ligt er een rode loper waarop de eendjes lopen. Ze lopen van de fontein naar de lift en gaan dan weer naar hun suite. Dit is dus een hele hype en het was ook best grappig om te zien, omdat het echt gewoon nergens op sloeg. Daarna gingen we terug naar het hotel om in te checken. Wat later gingen we weer terug naar de beale street. Alle signs gaven nu licht en dat was heel gaaf om te zien. Ook was er een auto show bezig dus stonden er verschillende soort auto’s op de weg. We vonden een restaurantje met live muziek en zijn daar gaan eten. Voor mij een broodje met kip en voor papa, mama en Daniëlle hun eerste Amerikaanse burger. Daarna liepen we nog even naar een ander café en hebben daar nog wat gedronken. Daar was ook een live bandje en zij waren best goed. Toen terug naar het hotel en nu gaan slapen want morgen moeten we weer terug op reis!

Foto’s

5 Reacties

  1. Angela Versteijnen:
    29 mei 2019
    Nou meis, dit is een ervaring die je nooit zult vergeten. Ik vond het superleuk om je verhalen te lezen. Veel plezier weer in het kleine Rosmalen, het zal best wel weer even wennen zijn.
  2. Fam v helvoirt:
    29 mei 2019
    Kei leuk om te lezen hoe je avontuur is geweest, maar ook heel fijn dat jullie weer samen zijn. En te weten dat je weer bijna naar ons kleine landje terug komt. Ook wij hebben je gemist😊. Geniet er samen van en hopelijk tot snel xxx dikke kus ons vieren
  3. Ellie en Wim:
    29 mei 2019
    Wat was het mooi .......
    Onvergetelijk mooi ........
    Geniet nu lekker van de vakantie
    En dan weer lekker terug naar huis
    Houdoe en bedankt voor het mee mogen beleven van je avontuur
    En tot ziens in Rosmalen
  4. Opa & Karin:
    29 mei 2019
    Zo, jouw avontuur bij de Petersen familie is nu afgelopen maar jullie gaan nog even gezellig vakantie vieren in andere mooie plekken in Amerika. Natuurlijk dan als eerste in Memphis waar opa ook veel herinneringen heeft liggen, natuurlijk die eendjes in het Peabody Hotel en de Sun studio en ongetwijfeld zal er vandaag een bezoek aan Graceland zijn en dan vervolgens verder door Amerika heen trekken. Natuurlijk hoort Daniëlle er ook bij zijn want jullie gezin moet natuurlijk wel compleet zijn voor deze bijzondere reis en dan kijken wij natuurlijk allemaal weer uit naar jullie terugkomst.
  5. Aad en liesbeth:
    30 mei 2019
    HALLO kELLY, WAT EEN LEUK REISVERHAAL EN WAT FIJN DAT JE OUDERS EN DANIELLE ER ZIJN. GENIET ER NOG EVEN VAN , WE HOPEN DAT JULLIE NOG EEN LEUKE TIJD HEBBEN MET ELKAAR IN AMERIKA,
    WIJ VONDEN HET SUPER LEUK OM JE VERHALEN TE LEZEN. LIEFS VAN OOM AAD EN TANTE LIESBETH